Śmierć na Wenecji

[oeffag]

A to herb drugiego domu profesorowej: grajaca żaba.
Inna sprawa, że domy projektu inż.Talowskiego są genialne!

żaba.JPG

[Heines]

Ja jestem ciekaw, czy Ignacy Szczupaczyński zostanie radnym miejskim w którymś z następnych tomów. Pani Zofia zaczęła snuć takie plany, a zwykle udaje jej się zrealizować wszystko co zechce. Przecież biedny Ignacy bronił się rękami i nogami przed przeprowadzką, ale jego żona postawiła na swoim. Teraz pewnie będzie podobnie.

Jej mąż lubił przecież mówić, ba, perorować, i lubił, kiedy go słuchano - a czy politykowi tak naprawdę potrzeba czegoś więcej?

Nic dodać, nic ująć.

Obawiam się że biedny profesor zostanie radnym i jeszcze p. Zofia wmówi mu że sam tego chciał.

[oeffag]

Ciekawe, czy tak mógł wyglądać sędzia śledczy Rajmund Klossowitz?

p00011.png

[Heines]

Chyba nie.

O ile pamiętam z książki, Klossowitz był słusznej postury, a ten mi na osobę słusznej postury nie wygląda.

[oeffag]

Prawda, postury sędziego Kłodzińskiego nie można uznać za "słuszną".
A tak wyglądał "Dom egipski" na ulicy Retoryka na początku XX wieku. Stanowił miejsce akcji książki "Seans w domu egipskim".

1933-30 - Kopia.png

[oeffag]

Wielką zaletą książek M.Szymiczkowej (J.Dehnel, Piotr Tarczyński) jest dbałość o autentyzm i szczegóły tła.
Oto magazyn mód Maryi Prauss, w którym profesorowa Szczupaczyńska kupowała stroje i kapelusze (patrz np. "Tajemnica Domu Helclów" str.11) -
istniał w rzeczywistości.

PRAUSS.png

[Ursi]

Będę musiał się wziąć za Szczupaczyńską. Może mnie to nie rozczaruje jak „Ale z naszymi umarłymi” Dehnela.

[oeffag]

Ursi, jeżeli potraktujesz książki z profesorową Szczupaczyńską wybitnie rozrywkowo to nie powinieneś się rozczarować.
Życzę przyjemnej lektury.

[Heines]

Też zachęcam do przeczytania cyklu Szymiczkowej, Ursi.

Ja czekam niecierpliwie na kolejny, szósty już, tom cyklu.

[oeffag]

Ja czekam niecierpliwie na kolejny, szósty już, tom cyklu.

Ja też.