Remonty i prace na cmentarzach wojennych

[Jan Majewski]

...A my w tym czasie porozmawialiśmy sobie w czwórkę o Beskidach, wojnie i cmentarzach.
Robota trochę ucierpiała, przy czym cały czas walczył p. Wiesław (stolarz), a my dobiegaliśmy z fachową pomocą, tzn. żeby coś przytrzymać.
W tym roku też będzie kilka szans na spotkanie z autorem na Wirchnem.

Jeżeli uda się wykonać wszystkie zaplanowane prace, to kilka wyjazdów pewnie nie wystarczy, potrzeba będzie naście, naście więcej.

[tadeks]

Zdjęcia ukazujące aktualny stan na cmentarzu mają zachęcić osobę która kupiła książkę do ich odwiedzenia.

Myślę, że poprzednie wydanie spełniło taką rolę, ponieważ poznałem już wiele osób, których pierwsza edycja zainspirowała... co najmniej zrobienia korekt podczas wyjazdu w Beskid Nicki i jego okolice, aby odwiedzić część z nich..

1. Mnie zachęciły.
2. Wśród tych wielu zainspirowanych osób również jestem ja. Korekty robiłem, a następne "cmentarne uzupełnienia" za dwa tygodnie.

>Janku, nie myślisz o rozszerzeniu albumu o V okręg? To tylko 26 cmentarzy. Na wiele z nich od siebie masz blisko, możesz w przysłowiowych kapciach.
Wiem, album jest i tak już obszerny (i ciężki), ale...mimo wszystko, może..

[Jan Majewski]

...>Janku, nie myślisz o rozszerzeniu albumu o V okręg? To tylko 26 cmentarzy. Na wiele z nich od siebie masz blisko, możesz w przysłowiowych kapciach.
Wiem, album jest i tak już obszerny (i ciężki), ale...mimo wszystko, może..

Masz rację, tomisko i tak jest opasłe (ponad 600 stron), a tu trzeba by dołożyć przynajmniej kolejne sto stron.
Nie wiem czy technicznie można coś takiego wydać, pamiętam, że rozmawiając z drukarnią było ograniczenie co do grubości bocznej ścianki książki.
Ktoś, kto podjął by się wydania albumu z kolejnymi cmentarzami, powinien podzielić pozostałe sześć okręgów na kolejne dwa (lub trzy) opasłe tomiska.
Nie mam z tych cmentarzy zdjęć archiwalnych, więc forma samego albumu też musiała by być inna.
Zostawiam to innym, dzisiaj jak wspomniał kilka postów wyżej KG, jest co robić na Wirchnem i innych cmentarzach.

Ps. Okręg V za kilkanaście dni pewnie odwiedzimy razem, "zaklepuj" dobrą pogodę.

[KG]

Kilkakrotnie wspominano tu o odbudowie od fundamentów począwszy cmentarza w Długim (nr 44). Podstawą były materiały z archiwum w Krakowie i Bratysławie – rysunki, raporty, korespondencja. A poza tym odkrywki fundamentów i jedno zdjęcie, na którym grupa jeńców i ich opiekunów dość skutecznie przesłania szczegóły architektury.
Zasadniczy problem polegał na tym, że istniały dwa rozbieżne w szczegółach projekty Jurkoviča, budowę rozpoczęto według starszego, a kończono według nowszego.
A tu w internecie na portalu fotopolska.eu pokazała się trzy dni temu – ja natknąłem się na dzisiejsze udostępnienie na Facebooku - bardzo interesująca fotografia z zagrodą na pierwszym planie i cerkwią na ostatnim:
https://fotopolska.eu/1386577,foto.html
Na portalu fotopolska.eu można też znaleźć jeszcze jedno ujęcie:
https://fotopolska.eu/1386578,foto.html
Z cmentarnego punktu widzenia – dużo lepsze.

[Trotta]

O ja nie mogę...

[KG]

No właśnie. I jeszcze cerkiew... Chociaż tę znałem ze zdjęcia z żołnierzami - jej tak bardzo nie zasłaniali.

[Trotta]

Co się zobaczyło, tego się nie odzobaczy. Teraz, jak tylko będę w Długiem, czegoś będzie mi wyraźnie brakowało, choć cmentarzowi najwyraźniej nie brakuje niczego. Ech, żeby tak razem z cmentarzem dało się cerkiew odbudować...

[DAR]

Ładne te zdjęcia... czy wnoszą one coś nowego do wiedzy o pierwotnym stanie cmentarza?

[Trotta]

Ja ślepy. Alem dostał podpowiedź - np. nie widać wcale krzyża centralnego. Może już się przewrócił?

[KG]

Zdjęcia zasadniczo potwierdzają to, co wynikało z analizy projektów.

W sumie mogę się pokusić o przybliżone datowanie. O tyle mi łatwiej, że w związku z przygotowaniami do remontu zestawiałem już taki kalendarz.
Według mnie fotografia jest zrobiona wczesną wiosną 1918 roku, a na pewno nie później niż na początku maja 1918 – krzyże nagrobne zaczęto montować w tygodniu roboczym 6-11 maja, a cmentarz ukończono w tygodniu 10 -15 lipca.
Można przypuszczać, że zdjęcia są częścią dorobku grupy fotograficznej Oblt. Johanna Špačka, bo któż by inny był wiosną 1918 roku z aparatem w Długim.