Austro-Węgry

Rosyjskiego się nie uczyłem, ale ze zrozumieniem i pewną pomocą słownika jestem w stanie czytać. Drukowane. A teraz męczę się nad rękopisem. Trafiłem na pewną nazwę miejscową - w tym sensie, że nadaną przez rosyjskich żołnierzy pewnemu pagórkowi. Okazuje się, że nie tylko Austriacy mieli tendencję wymyślania Zuckerhutów, Hufeisenów, Lausehugli itd. Niestety, mimo że nazwa przewija się w tekście wielokrotnie, za Chiny nie umiem odczytać. Drugi człon to "gora", względnie "gorb", ale pierwszy? Wychodzą mi same bezsensowne zbitki liter.

Może ktoś pomoże?

Wiesz, strzelam, ale może niedługo będę umiał. W każdym razie mi to wygląda na
Sachn. Gorb po prostu.

No właśnie nie bardzo. Może to wygląda troszeczkę jak "h" pisane kurrentą, ale to z ogonkiem jest niestety albo "d" albo "y". To, co wygląda na dwa "m" może być zbitką liter, a może być "sz" albo "t"... Pewien jestem tylko pierwszego "S", potem rozkładam ręce...

Capyn Gorb, Capyń Gora = Capia Góra

Trudna sprawa; prawdopodobnie pisane w staroruskim (czyli przed 1918 rokiem).
Wydaje mnie się, szczególnie czytając te dolne fragmenty, że byłoby to:
"Саиут"
Moze to być jakas lokalna nazwa napisana cyrylicą. Co do "Gora" to raczej nie ma wątpliwosci.

No właśnie podejrzewam, że tak jak Austriacy przenieśli sobie Zuckerhut z Alp albo Kaiserwald ze Lwowa (lub innego miasta, gdzie taki toponim występował), tak samo Rosjanie przenieśli tę nazwę - z Kaukazu, z Ukrainy, licho wie skąd.

Capia Góra byłaby super, tylko tam ewidentnie jest "S" na początku, nie "C" (chociaż wygląda jak "C", ale to cyrylica).

Kłopot w tym, że nazwa ta najwyraźniej się nie rozpowszechniła, chyba nie weszła do obiegu na szczeblu powyżej pułku, więc nie mogę jej wyłapać dokumentach z zapisem drukowanymi literami.

Może się kiedyś jeszcze dowiemy, ki czort.

Trotta, przyślij mi na adres mailowy kawałek strony z tą nazwą, żebym mógł porównać, jak on pisał te bukwy w innych słowach.

Dostałeś?

Im bardziej się wślepiam, tym bardziej widzę "Sanut" (Саиут).

Zagadka matematyczna - ile mi zajmie odczytanie jednej strony tak napisanego dokumentu

Spróbuję ja. Otóż pierwsza litera to łacińskie "S", druga "a", ostatnia to miękki znak, a przed nim "t". Reszta raczej oczywista. Wychodzi "СапутЬ". Może gdybyś podał kontekst geograficzny, byłoby łatwiej.